Día Europeo de la Salud Sexual y Reproductiva

Día Europeo da Saúde Sexual e Reprodutiva

“Ante a ausencia de educación sexual, boa parte dos mozos constrúen o seu imaxinario sexual a través da pornografía”

A Organización Mundial da Saúde (OMS) define a saúde sexual como “un estado de benestar físico, emocional, mental e social relacionado coa sexualidade; a cal non é a ausencia de enfermidade, disfunción o incapacidade. Para que a saúde sexual se poda lograr e se manteña, os dereitos sexuais de todas as persoas deben ser respectados, protexidos e exercidos en plenitude”1. Para lograla, a OMS asegura que “se require un enfoque positivo e respectuoso da sexualidade e das relacións sexuais, así como a posibilidade de ter experiencias sexuais pracenteiras e seguras, libres de toda coacción, discriminación e violencia”.

Celebrar este día obríganos a reflexionar baixo a premisa desta definición e cada sociedade e cada época terán que cuestionar se realmente son exercidos estes dereitos, que levan aos homes e mulleres a gozar dunha sexualidade igualitaria e saudable.

Para manter a saúde sexual e reprodutiva, as persoas precisan ter acceso a información veraz e a un método anticonceptivo da súa elección que sexa seguro, eficaz, alcanzable e aceptable. Deben estar informadas para previr as infeccións de transmisión sexual e embarazos non desexados, debe existir un acceso universal aos programas de saúde e aos servizos adecuados para ter un embarazo e un parto sen risco.

No relacionado coas enfermidades de transmisión sexual, resulta preocupante que, segundo datos da Consellería de Sanidade, algunhas infeccións como clamidiasis, tricomoniasis, condilomas, sífilis o gonococia sufriron incrementos na última década. No caso da última, no 2018 se declararon 307 novos casos, un aumento do 24% respecto a 2017, o que supón a incidencia máis elevada no que vai de século.

As cuestións relativas á saúde e aos dereitos sexuais e reprodutivos non poden separarase das relativas á igualdade de xénero, nin ao feito de que o poder de decidir sobre a nosa saúde, o noso corpo e a nosa vida sexual é un dereito humano fundamental das persoas. Os dereitos sexuais e reprodutivos das mulleres quedan relegados cando non reciben a atención suficiente por parte da medicina e da ciencia. A visión androcéntrica e a desigualdade das mulleres neste campo abarcan situacións como os abortos inseguros, a violencia sexual, a cosificación das mulleres, prácticas como a mutilación xenital feminina e unha longa lista de iniquidades de xénero que neste ámbito afecta tan de preto ás mulleres.

A promoción dunha sexualidade e afectividade saudables, así como a prevención tanto primaria como secundaria das infeccións de transmisión sexual, forma parte das nosas competencias como profesionais da saúde. Sabemos que a saúde sexual vai de man dunha educación afectivo sexual e reprodutiva adecuada, mais esta pode ser a gran materia pendente.

A OMS defende que a educación sexual integral é a mellor maneira de facerlle fronte ás necesidades dos máis novos para a prevención das infeccións de transmisión sexual, pero temos que entender que a educación sexual non se pode centrar só nisto, o na prevención de embarazos non desexados, senón que é a educación dos sexos, homes e mulleres, e das súas relacións, baseadas no respecto, entendemento, confianza e comunicación.

A educación sexual debería comezar a idades moi temperás e abordando os diferentes aspectos englobados nela de maneira paulatina e acorde ao desenvolvemento evolutivo dos nenos e nenas, e ten que entenderse a sexualidade como comunicación humana. Por iso, non só pode atender a aspectos físicos, non se pode quedar só no anatómico, ten que abordar o afectivo, as relacións, o emocional.

Dada a súa ausencia, os menores adiántanse e Internet é a principal fonte de información e boa parte dos mozos constrúen o seu imaxinario sexual a través da pornografía. Esta pornografía trasládalles a un modelo de relación desigual, de dominio masculino e sometemento feminino.

Segundo o estudo ‘Nueva pornografía y cambios en las relaciones interpersonales’, elaborado pola Red Jóvenes e Inclusión Social e a Universitat Illes Baleares, en Galicia a idade media de inicio de consumo de pornografía se sitúa nos 15 anos e, nalgúns casos, o primeiro contacto prodúcese con 8 anos. Isto fai que un de cada cinco mozos consultados en Galicia para elaborar o estudo recoñeceu que ver este tipo de materiais afectou á imaxe que tiña das rapazas e preto dun 23% dixo o mesmo sobre os rapaces.

Por todo isto, é necesaria unha educación sexual integral dende a primeira infancia, que se aborde con perspectiva de xénero, porque coa educación se poderá avanzar para unha igualdade efectiva e real entre os xéneros.

Neste día da Saúde Sexual e Reprodutiva, reforzamos o noso compromiso dunha Atención Primaria que traballa para a saúde en conexión coa comunidade.

Rosana Izquierdo Fernández
Médica de familia. Coordinadora del Grupo de Violencia de Género de AGAMFEC

1.Organización Mundial de la Salud (2006). Defining sexual health: report of a technical consultation on sexual health, 28–31 January 2002, Geneva.World Health Organization, 2006.

Deixar un comentario

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Emprego de cookies

Este sitio web emprega cookies para que poida disfrutar da mellor experiencia coma usuario. Se vostede continúa navegando, consinte e acepta as mencionadas cookies e a nosa política de cookies, Pinche no enlace para máis información.

ACEPTAR
Aviso de cookies